THE PHILIPPINE NATIONAL ANTHEM
Noong Setyembre 23, 1943, ang Pambansang Awit at Pambansang Watawat ay idineklara na mga opisyal na simbolo sa bisa ng Presidential Decree No. 211. Ngunit ang pagbuo ng pambansang awit ng Pilipinas sa kung ano ito ngayon ay tumagal ng ilang taon.
Nagsimula ang lahat noong 1898. Bilang paghahanda sa Proklamasyon ng Kasarinlan, hiniling ni Gen. Emilio Aguinaldo ang musikero na si Julian Felipe na bumuo ng isang martsa na angkop sa okasyon.
Ang komposisyon ni Felipe, na pinamagatang Marcha Nacional Filipina, kung hindi man kilala bilang Himno Nacional Filipino, ay inaprubahan ni Aguinaldo at ng iba pang mga rebolusyonaryong pinuno. Noong Hunyo 12, 1898, pagkatapos ng pagbasa ng Proklamasyon, ang banda ng San Francisco de Malabon ay tumugtog ng martsa sa kauna-unahang pagkakataon habang itinataas ang watawat ng Pilipinas.
Nanatiling walang salita ang pambansang awit hanggang sa naisip ni Jose Palma, isang batang makata-sundalo na sumulat ng tula upang saliw sa pambansang awit. Ang tula, na pinamagatang Filipinas, ay inilathala sa unang pagkakataon noong Setyembre 3, 1899 sa La Independencia, isang rebolusyonaryong pahayagan kung saan si Palma ay isang kawani. Ang marka ng martsa ni Felipe ay nai-publish na may tula, Filipinas, bilang lyrics. Sa wakas ay kumpleto na ang pambansang awit ng Pilipinas sa mga salita at musika.
Ang pagtugtog ng pambansang awit ng Pilipinas ay ipinagbabawal noong simula ng panahon ng kolonyal na Amerikano. Gayunpaman, sa wakas ay pinahintulutan ang pampublikong pag-awit ng pambansang awit noong 1919. Noong 1920s, inatasan ng pamahalaang kolonyal ng Amerika ang pagsasalin ng orihinal na liriko ng Espanyol sa Ingles, na siyang midyum ng pagtuturo noong panahong iyon. Si Camilo Osias, isang Pilipinong manunulat, at nang maglaon ay isang Senador, at si A.L. Lane, isang Amerikano, ay nakamit ang gawain. Ito ay opisyal na pinagtibay ng Philippine Commonwealth noong 1934.
Noong panahon lamang ni Pangulong Ramon Magsaysay opisyal na inaawit ang pambansang awit sa Filipino. Ang salin sa Filipino nina Ildefonso Santos at Julian Cruz Balmaceda ay opisyal na ipinahayag noong Mayo 26, 1956. Ang ilang mga pagbabago ay ginawa pa rin noong 1962, ang produkto nito ay ang bersyon na ngayon ay inaawit sa publiko.
Nasa ibaba ang mga liriko ng tatlong bersyon ng pambansang awit:
Himno Nacional Filipino
(Spanish Version)
Tierra adorada,
hija del sol de Oriente,
su fuego ardiente
en ti latiendo esta.
Tierra de amores,
del heroismo cuna,
los invasores
no te hollaran jamas.
En tu azul cielo, en tus auras,
en tus montes y en tu mar
esplende y late el poema
de tu amada libertad.
Tu pabellon que en las lides
la victoria ilumino,
no vera nunca apagados
sus estrellas ni su sol.
Tierra de dichas, de sol y de amores
en tu regazo dulce es vivir;
es una gloria para tus hijos,
cuando te ofenden, por ti morir.
(From Jose Palma’s
Melancolicas: Coleccion de Poesias,
Libreria Manila Filatelica, 1912)
The Philippine National Anthem
(English Version)
Land of the Morning,
Child of the sun returning,
With fervor burning,
Thee do our souls adore.
Land dear and holy,
Cradle of noble heroes,
Ne’er shall invaders
Trample thy sacred shore.
Ever within thy skies and through thy clouds
And o’er thy hills and sea
Do we behold the radiance, feel the throb,
Of glorious liberty.
Thy banner, dear to all our hearts,
Its sun and stars alight,
O, never shall its shining field
Be dimmed by tyrant’s might!
Beautiful land of love,
O land of light,
In thine embrace ‘tis rapture to lie,
But it is glory ever, when thou art wronged,
For us, thy sons, to suffer and die.
(Translated from the Spanish
by Camilo Osias and M.A.L. Lane.
From Camilo Osias,
Manlapaz Publishing Co., 1971)
Lupang Hinirang
(Filipino Version)
Bayang magiliw,
Perlas ng Silanganan.
Alab ng puso
Sa dibdib mo’y buhay.
Lupang hinirang,
Duyan ka ng magiting,
Sa manlulupig
Di ka pasisiil.
Sa dagat at bundok,
Sa simoy at sa langit mong bughaw,
May dilag ang tula
At awit sa paglayang minamahal.
Ang kislap ng watawat mo’y
Tagumpay na nagniningning;
Ang bituin at araw niya,
Kailan pa ma’y di magdidilim.
Lupa ng araw, ng luwalhati’t pagsinta,
Buhay ay langit sa piling mo;
Aming ligaya, na pag may mang-aapi,
Ang mamatay nang dahil sa iyo.
(From Camilo Osias: Educator and Statesman
by Eduardo Bananal, Manlapaz Publishing Co., 1974
Copyright: Lyrics © Original Writer and Publisher