Panahon at oras Ay sa-sadyang kay bilis matapos Pero pag na sa piling mo Humihinto paligid wag ng matapos Pagsalubong ng ating mga mata Nag-iiba
Category: A
I’d never gone with the wind Just let it flow Let it take me where it wants to go ‘Til you opened the door And
No’ng unang panahon‘Di ko alam ang pag-ibigKulay ng mundo ko’yLaging itim at putiBuhay parang pelikulaAko’y laging nag-iisaNgunit dumating ang panahon, aking hinintayHinawakan mo ng mahigpit
Mahirap bang ipilit ang lumaban ‘pag hindi na kaya? Saan na kukuha ng lakas? Ibuhos man lahat-lahat, wala pa rin itong pag-asa Kung mag-isa kang
Ilang kanta pa ba ang aawitin mo? Ilang libro pa ba ang tatapusin mo? Alas dose ng umaga nakahiga sa kama Naghihintay ka lamang sa
Dito ba? Dito ba? Dito ba? O dito ba Ang dapat kong kalagyan? Na isang sulok kong hiram Sa ilalim ng araw Dito ba ang
May isang umagang ‘di mo hahagkan Ang mata kong ‘di ka magigisnan Turuan mong ako’y h’wag masaktan Kahit ako para sa ‘yo Ay ‘sang hiram
Walang hindi man lang dumanas kailanman Magmahal nang tapat at ‘di man lamang nasaktan ‘Yan ay sadyang bahagi ng karanasan Minsa’y nadarapa, aano mapagagaang Puso
AMAPOLA CABASE aka AMAPOLA sang the original song from the film of the same title and won the Film Festival award for George Canseco as
Ba’t di mo pag isipan ang iyong nagawa Sa mga nakalipas na taon Ikaw ba’y naging tama ikaw ba’y naging mali O kaya’y di mo