Awit Ng Kabataan Lyrics
by Rivermaya
Sa wari ko’y
lumipas na
ang kadiliman
ng araw
Dahan dahan pang
gumigising
at ngayo’y
babawi na
Muntik na
nasanay ako
sa king pag iisa
At kaya nang
iwanan ang bakas
ng kahapon ko
Tuloy pa rin ang
awit ng buhay ko
Nagbago man ang
hugis ng puso mo
Handa na kong
hamunin ang
aking mundo
Pagkat tuloy pa rin
Kung minsan ay
Hinahanap pang
Ala ala ng
yong halik
Inaamin ko na
kay tagal pa bago
malilimutan ito
Kay hirap nang
maulit muli
ang naiwan
nating pagibig
Natanggap na
at natututo pang
harapin ang
katotohanang ito oh
Tuloy pa rin ang
awit ng buhay ko
Nagbago man
ang hugis ng
puso mo
Handa na kong
hamunin ang
aking mundo
Pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang
awit ng buhay ko
Nagbago man
ang hugis ng
puso mo
Handa na kong
hamunin ang
aking mundo
pagkat tuloy pa rin
Muntik na
nasanay ako
sa king pag iisa
at kaya nang
iwanan ang bakas
ng kahapon ko oh
Tuloy pa rin ang
awit ng buhay ko
Nagbago man
ang hugis ng
puso mo
Handa na kong
hamunin ang
aking mundo
pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang
awit ng buhay ko
Nagbago man
ang hugis ng
puso mo
Handa na kong
hamunin ang
aking mundo
Pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang
awit ng buhay ko
Nagbago man
ang hugis
ng puso mo
Handa na kong
hamunin ang
aking mundo
pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang
awit ng buhay ko
Nagbago man
ang hugis
ng puso mo
Handa na kong
hamunin ang
aking mundo
Pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang
awit ng buhay ko
Nagbago man
ang hugis
ng puso mo
Handa na kong
hamunin ang
aking mundo
pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang
awit ng buhay ko
Nagbago man ang
hugis ng puso mo
Handa na kong
hamunin ang
aking mundo
pagkat tuloy pa rin